تجربیات شخصی !
من خودم و دوست دارم !
شاید این عجیب ترین جمله ای باشه که کسی گفته ! اما اعتراف میکنم که من خودم رو دوست دارم . این چیزی که الان هستم ، اخلاقم ، رفتارم ، طرز فکرم . . . همه ی اینایی که من رو ساخته برام دوست داشتنیه و احساس میکنم تا حدودی به بلوغِ فکری و رفتاری رسیدم . البته این دوست داشتن از اون نوع خودخواهی و خودپسندیِ بد نیست . مثلا اگه ازم انتقاد بشه روش فکر میکنم و اگه از نظرم منطقی باشه حتی حاضرم خودم رو درست کنم . هیچ وقت فکر نکردم همه چیز تمومم و دیگه همه چی تکمیله . همیشه سعی کردم بهتر و بهتر و بهتر بشم . یعنی میخوام بگم که از دماغ فیل افتاده نیستم ! فقط نسبت به چیزی که هستم اعتماد به نفس دارم .
احساس میکنم اگه آدما خودشون رو دوست نداشته باشن نمیتونن یکی دیگه رو دوست داشته باشن . اگه بگن یکی دیگه رو دوست دارن دروغِ محضه ! مگه کی عزیز تر از خودمونه ؟ میشه یکی خودش رو ، وجودِ فیزیکی و روحیِ خودش رو دوست نداشته باشه و بگه از فلان دختر یا پسر خوشم میاد ؟
من 100 درصد خودم رو دوست دارم و تا حدود 70 درصد از کارایی که کردم راضی هستم . به این رضایت عدد 100 رو ندادم چون از نظرِ خودم کامل نیستم !
آدم باید اعتماد به نفس داشته باشه . باید خودِ واقعیش رو دوست داشته باشه . حالا با هر فیزیک و هر اخلاقی که هست . باید به خودش عشق بده تا دیگران هم بهش عشق بدن . شده یه آدمی رو ببینین که مثلا از نظرِ ظاهر خیلی دلچسب نیست ولی وقتی دهن باز میکنه و حرف میزنه مجذوبش بشین ؟ حالا صرفا این آدم نباید جنسِ مخالفتون باشه . اما مطمئن باشین اعتماد به نفس و علاقه ای که اون آدم به خودش داره باعث میشه شماها جذب بشین . حتی بعد از یه مدت اون ظاهر و فیزیک هم براتون عادی میشه و شما هر روز متوجه یه چیزِ زیبا تو وجودش میشین .
سعی میکنم از روی ظاهر قضاوت نکنم تا از روی ظاهرم قضاوتم نکنن . همیشه اعتماد به نفسم رو حفظ میکنم و غروری که برای شخصیتم مفیده رو نگه میدارم . آدما با هر ظاهری که باشن اون چیزی که اهمیت داره رفتار ، شخصیت و اخلاقشونه . پس خودتون رو دوست داشته باشین و سعی کنین آدمِ خوبی باشین .
